گرایش روزافزون مردم به خودروهای شخصی در شهرها، سبب افزایش حجم ترافیک و آلودگی های زیست محیطی شده است. از اینرو، در دیدگاه های معاصر شهرسازی، رویکرد « توسعه حمل و نقل هوشمند» با گرایش به گسترش حمل و نقل عمومی، یکی از راهکارهای مقابله با این جریان است. تحقیق حاضر سعی در بررسی عملکرد حمل ونقل عمومی در تحقق رشد هوشمند در شهر خوی داشته است. 24 شاخص در 8 مولفه برپایه مطالعات کتابخانه-میدانی استخراج شده اند و با استفاده از نرم افزارهای Smart PLS و SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. نمونه موردبررسی 383 نفر بوده است که با استفاده از فرمول کوکوران محاسبه شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که رابطه معنی داری در سطح 0/01 درصد بین مولفه های حمل ونقل عمومی و رشد هوشمند وجود داشته است. به طوری که بیشترین اثرگذاری مربوط به مولفه های حفظ آثار تاریخی، ایمنی و اجتماعی به ترتیب به میزان 0/92 و 0/84 درصد بوده است. همچنین، در سطح عامل ها نیز عدم آسیب به فضای باز و آلودگی هوا، تشویق به رشد از درون و کاهش رشد اسپرال و ایجاد فرصت های شغلی بیشترین اثرگذاری را داشته اند. ارتباط با هوشمندسازی، سیاستگذاری و ایمنی به ترتیب با مقادیر 19 و 68 بوده و در مقابل بیشترین سطح مربوط به حفاظت آثار تاریخی و اقتصادی 145 و 105 بوده است. در سطح بارهای عامل ها نیز بیشترین سطح معنی داری مربوط به ایجاد فرصت های شغلی، اصلاح قیمت ها و شبکه حمل ونقل به هم پیوسته با مقادیر 291، 262 و 207 بوده، در مقابل مشارکت بخش خصوصی، تنوع مسیرها بین دو نقطه و همسوی سیاست های کاربری زمین با حمل ونقل به ترتیب با مقادیر 8/11، 2/16 و 9/17 کمترین سطح معنی داری را داشته اند.

در کاهش سطح کیفی حمل ونقل عمومی درون شهری دلایل متعددی ازجمله موانع اقتصادی، موانع سیاسی-مدیریتی، موانع زیست محیطی، موانع کالبدی و موانع اجتماعی فرهنگی دخالت دارند که موانع کاربری اراضی به عنوان یکی از ابعاد موانع کالبدی قابل رویت ترین آن ها است. ازاین رو هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل موانع کاربری اراضی توسعه حمل ونقل عمومی در کلان شهر اهواز است. این تحقیق ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. اطلاعات موردنیاز تحقیق از طریق روش اسنادی، کتابخانه ای و مصاحبه با مردم و کارشناسان گردآوری شده است جهت رتبه بندی موانع کاربری اراضی در هر یک از کاربری های حمل ونقل از روش تصمیم گیری ARAS استفاده شده است. همچنین جهت پهنه بندی این موانع در سطح شهر اهواز با نرم افزار ARC GIS10. 3 از مدل کریجینگ استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که مجموعا (36) مانع کلیدی در هریک از کاربری های حمل ونقل عمومی اهواز موثر هستند. این موانع برای ایستگاه های حمل ونقل عمومی (9 عامل) شریان های شهری (9 عامل) پایانه های درون شهری (9) عامل و پارکینگ های عمومی (9 عامل) بودند؛ که دسترسی نامناسب با وزن (0. 974) وجود کنده کاری های سازمانی با وزن (0. 61115)، ضعف سیستم سرمایشی-گرمایشی با وزن (0. 295) و دوری از مراکز بهداشتی و درمانی با وزن (0. 3479) به ترتیب بیشترین موانع ایستگاه ها، شریان های شهری، پایانه ها و پارکینگ ها هستند. همچنین پهنه بندی این موانع نشان می دهد ایستگاه ها در مناطق 2 و 5 شریان های شهری در مناطق 2 و 5 م پایانه ها در مناطق 8 و 4 و پارکینگ های عمومی در مناطق 2 و 7 به ترتیب بیشترین و کمترین موانع را دارند.

هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، ارزیابی میزان رضایتمندی شهروندان از حمل ونقل عمومی کلان شهر تبریز است. ابزار تحقیق پرسشنامه و جامعه آماری شهروندان تبریز می باشند. نمونه آماری براساس فرمول کوکران محاسبه و در جامعه آماری به صورت تصادفی ساده انتخاب شده است.روش تحقیق تحلیلی توصیفی و به صورت پیمایشی است به دلیل گستره پرسشگری و مصاحبه با شهروندان در ایام، ساعات و شرایط مختلف، دارای نوآوری می باشد. ابتدا 13 شاخص برای ارزیابی میزان رضایت­مندی از خدمات سیستم اتوبوسرانی در شهر مذکور شناسایی شد. با جمع آوری اطلاعات با بهره گیری از نرم افزار SPSS و آزمون تی تک نمونه ای، داده­ ها تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد که میزان رضایت­مندی از شاخص های پژوهش را می­ توان در سه گروه تقسیم بندی کرد. در گروه اول؛ شاخص هایی قرار دارند که میزان رضایت­مندی از این شاخص­ ها در حد متوسط است. شاخص هایی مانند سیستم ­های گرمایش سرمایش و میزان هزینه پرداختی در گروه اول قرار می­گیرند. در گروه دوم؛ شاخص هایی همچون رفتار رانندگان و کارکنان و ساعات کاری سیستم اتوبوسرانی قرار دارند که رضایت­مندی از این شاخص­ ها بیشتر از حد متوسط است. همچنین در گروه سوم؛ میزان رضایت­مندی از شاخص­ های مبلمان مسیر و ایستگاه ها، ایمنی و امنیت ایستگاه­ ها، تعداد صندلی برای مسافران و خدمات ارائه شده برای معلولین، کم تر از حد متوسط است. میانگین میزان رضایت از سیستم اتوبوسرانی تندرو برابر 13/3 است که نشان می­ دهد رضایت­مندی در سطح متوسط است.

زمینه و هدف: گسترش و ترویج خدمات حمل ونقل عمومی شهری به دلیل منافع و مزایای فراوان آن، یکی از اولویت های اصلی تصمیم گیران در شهرهای پرجمعیت است. لذا شناسایی و اولویت بندی مولفه های جذابیت خدمات حمل ونقل عمومی شهر گرگان یکی از مهم ترین مسائل در جهت ترویج و گسترش حمل ونقل عمومی در این شهر است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، اکتشافی و از نوع آمیخته و از نظر نتیجه، کاربردی است که این امر در دو گام مرتبط باهم صورت پذیرفت: 1- با استفاده از روش تحلیل محتوا و روش نمونه گیری نظری و هدفمند، 18 نفر از خبرگان و استفاده کنندگان خدمات، انتخاب و نظرهای آن از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته دریافت شد که تحلیل داده ها منجر به شناسایی 120 کد به عنوان عوامل تاثیرگذار بر جذابیت حمل ونقل عمومی شناسایی شد که این کدها با توجه به ارتباط آنها در 9 مولفه دسته بندی شدند. 2- با استفاده از تکنیک دلفی فازی 16 خبره به عنوان خبرگان شهری و 26 فرد به عنوان استفاده کنندگان خدمات از طریق نمونه گیری نظری انتخاب و نظرهای آنها از طریق پرسش نامه ای با طیف لیکرت 5 درجه ای جمع آوری و داده ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از نظر خبرگان شهری عوامل اطلاعات، ارائه دهندگان خدمات، وسایل نقلیه، امنیت و وضعیت ایستگاه به عنوان پنج مولفه با اهمیت در جذابیت خدمات حمل ونقل عمومی قابل توجه هستند، این در حالی است که استفاده کنندگان خدمات تا حدودی نظرهای متفاوتی نسبت به خبرگان شهری دارند و از نظر آنها پنج مولفه با اهمیت به ترتیب اولویت عوامل وسیله نقلیه، دسترسی، اطلاعات، ارائه دهندگان خدمات و وضعیت ایستگاه هستند. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد به منظور ارتقای جذابیت خدمات حمل ونقل عمومی در شهر گرگان، 9 عامل تاثیرگذار هستند که اگر این عوامل به همراه زیرمولفه های آنها در کنار هم تجمیع و فراهم شوند، منجر به جذابیت، پذیرش و توسعه حمل ونقل عمومی خواهند شد.